Перевод: с польского на русский

с русского на польский

nie odzywać się się do kogoś

  • 1 odzywać\ się

    [od-zywać się] несов. 1. говорить, произносить;
    nie \odzywać\ się się do kogoś не разговаривать с кем-л.; 2. раздаваться, слышаться; 3. перен. отзываться; 4. отзываться, подавать весть; 5. карт. объявлять (масть); ср. odezwać się
    +

    2. dźwięczeć, brzmieć 4. przesyłać wiadomość

    Słownik polsko-rosyjski > odzywać\ się

  • 2 odzywać się

    несов.
    1) говори́ть, произноси́ть

    nie odzywać się się do kogoś — не разгова́ривать с ке́м-л.

    2) раздава́ться, слы́шаться
    3) перен. отзыва́ться
    4) отзыва́ться, подава́ть весть
    5) карт. объявля́ть ( масть); ср. odezwać się
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odzywać się

См. также в других словарях:

  • odezwać się — dk IX, odezwać sięzwę się, odezwać sięzwiesz się, odezwać sięzwij się, odezwać sięał się odzywać się ndk I, odezwać sięam się, odezwać sięasz się, odezwać sięają się, odezwać sięaj się, odezwać sięał się 1. «przemówić, powiedzieć coś; zagadnąć… …   Słownik języka polskiego

  • zgłaszać się – zgłosić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przybywać gdzieś, do kogoś w jakimś celu, najczęściej na czyjeś polecenie lub zalecenie zwracać się z czymś do kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zgłosić się na czyjeś wezwanie. Zgłaszać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje …   Słownik frazeologiczny

  • ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… …   Słownik języka polskiego

  • język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …   Słownik języka polskiego

  • ubliżać — ndk I, ubliżaćam, ubliżaćasz, ubliżaćają, ubliżaćaj, ubliżaćał ubliżyć dk VIb, ubliżaćżę, ubliżaćżysz, ubliż, ubliżaćżył 1. «odzywać się do kogoś, wypowiadać się o kimś albo zachowywać się w sposób obrażający kogoś; obrażać, znieważać, wymyślać,… …   Słownik języka polskiego

  • milczeć — ndk VIIb, milczećczę, milczećczysz, milcz, milczećczał, milczećczeli 1. «nie wydawać głosu, nic nie mówić, nie odzywać się, nie rozmawiać» Goście siedzieli milcząc. Milczał całymi dniami. Milczeć jak głaz, jak kamień, jak grób, jak zaklęty, jak… …   Słownik języka polskiego

  • grosz — 1. Być, pozostać itp. bez grosza; nie mieć (ani) grosza, centa, książk. szeląga (przy duszy, w kieszeni); nie mieć złamanego grosza, centa, książk. szeląga «nie mieć żadnych pieniędzy, być bez środków do życia»: (...) zaangażowałem partyjnych… …   Słownik frazeologiczny

  • wsadzić — dk VIa, wsadzićdzę, wsadzićdzisz, wsadź, wsadzićdził, wsadzićdzony wsadzać ndk I, wsadzićam, wsadzićasz, wsadzićają, wsadzićaj, wsadzićał, wsadzićany 1. «umieścić coś gdzieś, wewnątrz czegoś, na czymś, wsunąć gdzieś, pod coś, na coś; wcisnąć,… …   Słownik języka polskiego

  • odstawić [wyciąć i in.] numer — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zrobić coś, czego nikt się nie spodziewa, coś niezwykłego, zabawnego, też: postąpić bardzo sprytnie; zręcznie, podstępem dopiąć swego; też: oszukać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»